СЯБРОЎСТВА Адзỉнай верай ахрысцỉла рэчка, Зямля давала сỉлы для жыцця, Дзяцỉнства – Велỉкоднае яечка… Цỉ ж можна дзячыць грэхам забыцця? Затым былỉ турботы-дабрадзеỉ, Дарогỉ доўгỉя ỉ надта хуткỉ час. Мỉжволỉ нараджалỉся надзеỉ, Якỉя з той пары трымаюць нас. Пясочак бачу на лясной дарозе, Купалля свята з кветкамỉ лугоў… Рака плыве ў абдымках вербалоззя, I пакупацца запрашае зноў. 14.07.2019 |