ВОЧЫ «В кашне, ладонью заслонясь, Сквозь фортку крикну детворе: Какое, милые, у нас Тысячелетье на дворе?» Б.Л. Пастернак Называюць люстэркам душы – Колер кветачак розных абралỉ, Пра жаданнỉ свае не кажы, Iх выносяць ад погляда хвалỉ. Вачаняты цỉкаўных дзяцей Упершыню напаўняюцца верай Самых светлых ỉ дзỉўных надей… Няхай спраўдзỉцца поўнаю мерай. Безсэнсоўныя вочы застолля – Неразумна пра ỉх гаварыць, Расплылỉся без сэнсу ỉ волỉ, Розум з позỉркам, ведама, спỉць! У Бязмежжа глядзяць святары Ўвачавỉдку, ỉ гэтай парою, Разумеюць пра век на двары… I ỉх вочы паўнюткỉ спакою. 26-30.05.2019 |