Аляксандр КЛАЧКОЎ ПАМЯЦЬ ВАЙНЫ Як лёгка нам, не зведаўшы вайны, Глядзець кiно пра выбухi, атакi, Не адчуваць нi страху, нi вiны, Не чуць пагонi, блiзкi брэх сабакi… Прыпеў: Светлыя зоры i яснае неба Над Беларуссю цяпер. Божа, нiколi вайны тут не трэба, Спраўдзi нам гэты намер. Нам добра жыць у сытасцi, цяпле, А бацька спаў у лесе пад ялiнай. I немагчыма уявiць цяпер Чым вiнаваты чалавек нявiнны? Прыпеў I нам не зразумець, як у балоце жыць, Там без яды малыя дзеткi плачуць… Таму, як Чалавекам хочаш быць, Выйны не забывай, каб больш не бачыць! Прыпеў: Как просто нам, не видевшим войны, Смотреть кино про выстрелы, атаки, Не чувствовать ни страха, ни вины, Не знать погони, близкий лай собаки. Приятно жить в достатке и тепле… Мальчишкой уходил отец в солдаты. И невозможно объяснит теперь, Чем провинился всем невиноватый. Нам не понять: в лесах, болотах жить… И как ребенка можно ненавидеть. Поэтому, чтоб Человеком быть, Войны не забывай, чтоб век не видеть! |